سر به آزادگی از خلق برآرم چون سرو / گر دهد دست که دامن ز جهان درچینم

به گمانم در هر لحظه باید مهم‌ترین کاری که می‌تونیم با وجودمون انجام بدیم رو انجام بدیم. و از اعماق وجودمون تلاش‌مون این باشه که از هر نوع آسیبی پرهیز کنیم و به سمت سازندگی حرکت کنیم. این می‌تونه متر مناسبی باشه برای این‌که ببینیم آیا رفتارمون درست بو سر به آزادگی از خلق برآرم چون سرو / گر دهد دست که دامن ز جهان درچینم...ادامه مطلب

زیباتر از درخت در اسفندماه چیست؟

بیداری شکفته پس از شوکران مرگ

محمدرضا شفیعی کدکنی

برچسب‌ها: محمدرضا شفیعی کدکنی, کدکنی, شفیعی, زیبایی, زمستان سر به آزادگی از خلق برآرم چون سرو / گر دهد دست که دامن ز جهان درچینم...

سکوت به سطوح می‌تابید و منعکس می‌شد. چشم. سر به آزادگی از خلق برآرم چون سرو / گر دهد دست که دامن ز جهان درچینم...

انحنا. زوایا با دستانی مادرانه از میان رفته‌اند، و تنها انحنا به چشم می‌آید، بینی، لب، گوش.

_ مگه می‌شه از رنگین‌کمون ترسید؟

برچسب‌ها: انحنا, زوایا, رنگین کمان, خم سر به آزادگی از خلق برآرم چون سرو / گر دهد دست که دامن ز جهان درچینم...

سلام

تبریک برای فرصت تجربه‌ی سالی دیگر، تبریک برای بهاری نو، سال‌مان نو.

عیدی من به شما و خود، یادآوری این نکته باشد، که یکی از شیرینی‌های زیستن بوسیدن دست عزیزان‌مان است.

ببخشیم، تبسم را فراموش نکنیم، و ببوسیم.

برچسب‌ها: سال نو, بوسیدن, تبسم, بخشش, بوسه سر به آزادگی از خلق برآرم چون سرو / گر دهد دست که دامن ز جهان درچینم...

_ سه تا پله، بعدش یه هشتی، و بعدش هم شیش تا پله. _ همین؟ _ همه‌چیز تو این فضا می‌گنجید. سر به آزادگی از خلق برآرم چون سرو / گر دهد دست که دامن ز جهان درچینم...

در امتداد معنایی که او دانسته و نادانسته به روزگار بخشیده بود، با لبانی متبسم و خاموش پا به جهان نهاد.

برچسب‌ها: خدا, معنا, روزگار, تبسم, جهان سر به آزادگی از خلق برآرم چون سرو / گر دهد دست که دامن ز جهان درچینم...

به نام خداوند بخشنده و مهربان مِنَ الَّذِينَ فَرَّقُوا دِينَهُمْ وَكَانُوا شِيَعًا كُلُّ حِزْبٍ بِمَا لَدَيْهِمْ فَرِحُونَ ﴿۳۲﴾ از همان كسانى كه دينشان را پاره و پراكنده كردند و فرقه فرقه شدند، هر گروهى به آنچه دارند دلخوشند (۳۲) _____________ اللَّه سر به آزادگی از خلق برآرم چون سرو / گر دهد دست که دامن ز جهان درچینم...ادامه مطلب

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

إِنَّا أَنْذَرْنَاكُمْ عَذَابًا قَرِيبًا يَوْمَ يَنْظُرُ الْمَرْءُ مَا قَدَّمَتْ يَدَاهُ وَيَقُولُ الْكَافِرُ يَا لَيْتَنِي كُنْتُ تُرَابًا ﴿۴۰﴾

ما شما را از عذابى نزديك هشدار داديم، از روزى كه هر انسانى به [نتيجه‏] آنچه به دستان خويش پيش فرستاده است، بنگرد و كافر [از سر حسرت‏] گويد كاش من خاك بودم‏ (۴۰)

سوره نبأ

سر به آزادگی از خلق برآرم چون سرو / گر دهد دست که دامن ز جهان درچینم...

_ این‌جاست که نباید فراموش کنیم، یعنی به خاطر می‌سپاریم برای چنین روزی. اگر حالا فراموش کنیم، یعنی هیچ‌وقت به خاطر نداشتیم.

برچسب‌ها: آرام سر به آزادگی از خلق برآرم چون سرو / گر دهد دست که دامن ز جهان درچینم...